
De Geschiedenis van Wendy's
De geschiedenis van de Big Mac begint in 1957, toen Michael James 'Jim' Delligatti zijn eerste McDonald's restaurant opende in Uniontown, Pennsylvania. Delligatti was een oorlogsveteraan die na de Tweede Wereldoorlog in verschillende drive-ins in Californië had gewerkt. Na tien jaar in de fastfoodindustrie te hebben gewerkt, bedacht Delligatti een slim plan om klanten naar zijn McDonald's te trekken en zo werd de Big Mac geboren.
In de beginjaren van de Big Mac waren de bazen van McDonald's terughoudend om het te introduceren, omdat ze vasthielden aan hun beproefde en immens populaire hamburgers. Echter, Delligatti gaf niet op en zijn volharding leidde uiteindelijk tot groen licht van de top van McDonald's in 1967. Er was echter één voorwaarde: Delligatti moest zijn enorme hamburger maken met ingrediënten die al deel uitmaakten van het McDonald's assortiment. Ondanks deze beperking gebruikte Delligatti een double-sliced, sesame-seed-topped bun van een lokale bakkerij in plaats van het bestaande brood van het restaurant.
Na een paar weken finetunen was de Big Mac klaar en begon Delligatti de burger te verkopen in zijn McDonald's restaurant in Uniontown in 1967 voor slechts 45 cent. De oorspronkelijke naam van de burger was echter niet de Big Mac, maar het kreeg enkele andere minder pakkende namen zoals de Blue Ribbon Burger en The Aristocrat. Er was veel overleg over de naam, maar beide opties werden afgewezen.
Uiteindelijk had Esther Glickstein Rose, een 21-jarige secretaresse op de advertentieafdeling van het bedrijf in 1967, de winnende naam bedacht - "Big Mac."
Het management en andere medewerkers lachten destijds om de naam. Toch bleef het hangen en werd het uiteindelijk "een van de bekendste productnamen aller tijden."
Esther Glickstein Rose schreef vele malen naar de keten om erkenning te krijgen voor de naam. Niemand geloofde dat zij daadwerkelijk de naam had bedacht - zelfs haar eigen kinderen niet.
Echter, Esther Glickstein Rose werd uiteindelijk in 1985 erkend voor het bedenken van de naam. Ze vroeg nooit om en ontving nooit enige betaling voor het bedenken van de naam van de burger, maar ontving wel een plaquette gegraveerd met een Big Mac en een bedankbriefje.
"Ik vond dat vanwege haar volharding al die jaren, het feit dat het echt voor haar kinderen is en het feit dat ze inderdaad een rol speelde bij het bedenken van de naam van de sandwich, we haar zouden moeten erkennen," zei Jeff Olian, een advocaat van McDonald's destijds.
Met de Big Mac genietend van een cultstatus in Amerika, duurde het niet lang voordat het de oceaan overstak. Het werd niet alleen opgenomen in internationale menu's, maar verscheen ook op reclameposters en werd trots beschreven als "een maaltijd vermomd als een sandwich". De "hot and hearty" Big Mac werd al snel een favoriet over de hele wereld.
Een van de meest kenmerkende aspecten van de Big Mac is zijn speciale saus. Hoewel het wordt beschouwd als een streng bewaard geheim, hebben McDonald's koks de basisreceptuur van de saus online gedeeld. De oorspronkelijke saus had twee versies, maar in 1972 werd deze gefinetuned tot een enkel, smakelijk recept. Hoewel er in 1991 een aanpassing werd gedaan, keerde het recept in 2004 terug naar zijn oorspronkelijke glorie.
In 1993 vierde de Big Mac zijn 25ste verjaardag en er werden naar verluidt al 14 miljard Big Macs verkocht. Ter ere van deze mijlpaal ging de stad Pittsburgh, dicht bij Uniontown waar de Big Mac zijn oorsprong vond, helemaal los met festiviteiten en werd het tijdelijk omgedoopt tot "Big Mac City, U.S.A."
Het decennium daarop werd de Big Mac nog groter. De Mega Mac, ook bekend als de Double Big Mac in sommige delen van de wereld, werd geïntroduceerd in de jaren 1990. Deze variant had maar liefst vier rundvleespasteitjes in plaats van de gebruikelijke twee.
McDonald's heeft door de jaren heen verschillende variaties van de Big Mac bedacht, zoals de Chicken Big Mac, die in Australië op het menu stond, en de Denali Mac, die alleen verkrijgbaar was in Alaska. Deze varianten boden een nieuwe twist aan de geliefde klassieker.
Om de Big Mac en zijn oprichter te eren, opende het Big Mac Museum in 2007 in North Huntingdon, Pennsylvania. Hier kunnen bezoekers een 14-voet (4.3 meter) model van de Big Mac bewonderen en de geschiedenis van de beroemde burger ontdekken via tentoonstellingen en verpakkingen uit de afgelopen decennia.
Het tragische moment in de geschiedenis van de Big Mac kwam in 2016 toen Jim Delligatti overleed op 98-jarige leeftijd. In een verklaring van McDonald's werd de uitvinder van de Big Mac omschreven als "een legendarische franchisenemer binnen het McDonald's-systeem."
De erfenis van de Big Mac blijft echter voortleven. Op de 40e verjaardag van de Big Mac verkocht McDonald's naar verluidt 550 miljoen exemplaren van de burger per jaar, wat neerkomt op maar liefst 17 Big Macs per seconde.
Ondanks enkele uitdagingen in de recente tijd, heeft de Big Mac zijn plaats verdiend als een klassieke en tijdloze favoriet in de fastfoodwereld. Terwijl de voorkeuren van consumenten in de loop der tijd veranderen, is één ding zeker: de Big Mac blijft een geliefd icoon in de fastfoodgeschiedenis, dat voor altijd zijn stempel heeft gedrukt op de culinaire cultuur van onze wereld.